കല്ലേച്ചി ചോദിച്ചതുകൊണ്ടു് ഈ ശ്ലോകം ഇവിടെ ഉദ്ധരിക്കുന്നു. രാമായണത്തിന്റെ അവസാനത്തിലുള്ളതാണെന്നാണു് എന്റെ ഓര്‍മ്മ. ചിലപ്പോള്‍ രാമായണത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ഏതെങ്കിലും പുസ്തകത്തിലായിരിക്കാം. കല്ലേച്ചി പറയുന്നതു പോലെ ഉപനിഷത്തിലേതല്ല.
സ്വസ്തി പ്രജാഭ്യഃ പരിപാലയന്താം
ന്യായ്യേന മാര്‍ഗേണ മഹീം മഹീശാഃ
ഗോബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ സുഖമസ്തു നിത്യം
ലോകാഃ സമസ്താഃ സുഖിനോ ഭവന്തു
അര്ത്ഥം:
| പ്രജാഭ്യഃ സ്വസ്തിഃ | : | പ്രജകള്‍ക്കു നല്ലതു (വരട്ടേ) |
| മഹി-ഈശാഃ ന്യായ്യേന മാര്‍ഗേണ | : | രാജാക്കന്മാര്‍ ന്യായത്തിന്റേതായ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെ |
| മഹീം പരിപാലയന്താം | : | ഭൂമിയെ പരിപാലിക്കട്ടേ |
| ഗോ-ബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ നിത്യം സുഖം അസ്തു | : | പശുക്കള്‍ക്കും ബ്രാഹ്മണന്മാര്‍ക്കും എന്നും സുഖമുണ്ടാകട്ടേ |
| സമസ്താഃ ലോകാഃ സുഖിനഃ ഭവന്തു | : | എല്ലാ ആളുകളും സുഖമുള്ളവരായി ഭവിക്കട്ടേ |
ഇതിന്റെ നാലാമത്തെ വരി വളരെ പ്രസിദ്ധമാണു്.
ഏതെങ്കിലും മതത്തിനോടു ചായ്‌വുള്ള ശ്ലോകങ്ങളൊന്നും ഇതു വരെ “സുഭാഷിത”ത്തില്‍ ഞാന്‍ എഴുതിയിട്ടില്ല. ഈ നിര്‍ബന്ധം കൊണ്ടു് ഹിന്ദുമതഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ കാണുന്ന പല നല്ല ശ്ലോകങ്ങളും എനിക്കു് ഉള്‍ക്കൊള്ളിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അവയെ ഉദ്ധരിക്കണമെങ്കില്‍ വേറേ ഏതെങ്കിലും വിഭാഗത്തിലാണു് ചേര്‍ക്കുക.
“ഗോബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ” എന്ന ഹിന്ദുമതത്തിലെ പഴയ അനാചാരങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഭാഗം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇതു ഞാന്‍ ഇവിടെ ഉള്‍ക്കൊള്ളിക്കുകയാണു്-ആത്യന്തികമായി ഇതൊരു മംഗളസൂചകമായ സു-ഭാഷിതമായതു കൊണ്ടു്. കല്ലേച്ചിയുടെ പോസ്റ്റില്‍ ഒരു കമന്റായി എഴുതുന്നതിനെക്കാള്‍ ഇതാണു നല്ലതെന്നു തോന്നിയതു കൊണ്ടും.
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Nov-06 at 1:20 am | Permalink
ലോകാഃ സമസ്താഃ സുഖിനോ ഭവന്തു-സുഭാഷിതത്തില്‍.
കല്ലേച്ചിയുടെ “ചന്ദ്രികയിലെഴുതുമ്പോള്‍”എന്ന പോസ്റ്റില്‍ ഇതിനെപ്പറ്റി ചോദിച്ചിരുന്നു.
Viswaprabha വിശ്വം | 23-Nov-06 at 2:12 am | Permalink
“ഗോബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ” എന്ന ഹിന്ദുമതത്തിലെ പഴയ അനാചാരങ്ങളെ…”
‘ഗോബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ’ എന്ന ഒരു പ്രയോഗം കൊണ്ട് അനാചാരമൊന്നും വരുന്നില്ല.
ഗോ / പശു എന്നാല്‍ Cow എന്നു മാത്രം ആവശ്യത്തിലും കൂടുതല്‍ അര്ത്ഥം വരുത്തിവെച്ചിട്ടാണ് ‘കൌ’വിനോട് പ്രത്യേകസ്നേഹം എന്ന മൂഢാചാരമുണ്ടായത്. മിണ്ടാപ്രാണികള്‍ എന്നു മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാലോ? (‘മേഞ്ഞുനടക്കുന്നതിനെ’യൊക്കെ ഗോ എന്നു വിളിക്കാം.)
രാജ്യകാര്യവിധിയനുസരിച്ച് രാജനിയമങ്ങള്‍ യഥാവിധി അനുസരിച്ച് നടക്കുന്നവനൊക്കെ ബ്രാഹ്മണനാണ്. സ്വന്തം ജോലിയും കുടുംബവും നോക്കിനടത്തുന്ന, മറ്റു രാജ്യകാര്യങ്ങളില്‍ ചുമതലയനുസരിച്ചുമാത്രം പങ്കെടുക്കുന്ന, മതിയായ പൌരധര്‍മ്മബോധമുള്ള നല്ലൊരു സിവിലിയന്‍ എന്നേ അവിടെ അര്‍ത്ഥമാക്കേണ്ടൂ.
കാലക്രമത്തില്‍ ബ്രാഹ്മണനും പശുവും ആയി ഒരു മനുഷ്യസമുദായവും മൃഗസമുദായവും തങ്ങളെ സ്വയം സംവരണപ്പെടുത്തിയപ്പോളാണ് ആചാരം അനാചാരമായി മാറിയത്.
su | 23-Nov-06 at 9:13 am | Permalink
ഇത് രാമായണത്തില്‍ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. ഇനി ഞാന്‍ കാണാത്തതാവുമോ? അതോ വേറെ ഏതെങ്കിലും പുസ്തകത്തില്‍ ആണോ?
എന്തായാലും,
സമസ്താഃ ബൂലോഗരാഃ സുഖിനഃ ഭവന്തു
രാജ് നായര്‍ | 23-Nov-06 at 12:26 pm | Permalink
വിശ്വത്തിന്റെ അഭിപ്രായം തന്നെ എനിക്കും. ഗോ എന്ന വാക്കിനു പുതിയ അര്‍ഥം പറഞ്ഞു തന്നതിനു നന്ദി. ഈ ശ്ലോകം എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കാലത്തെ പ്രധാന livestock എന്ന നിലയില്‍ കാലികള്‍ക്കുള്ള പ്രാധാന്യം പുരാണങ്ങളിലെ ഗോഗ്രഹണയുദ്ധങ്ങളില്‍ വരെ കാണാം. ഗോരക്ഷ, രാജ്യരക്ഷയായി കരുതുന്ന കൂട്ടര്‍ വരെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ. അറിവുള്ളവനു സുഖം വരുത്താനുള്ള പ്രാര്‍ഥനയിലും അഹിതമായൊന്നും കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. പശുവിനും ബ്രാഹ്മണന് എന്ന ജാതിക്കും പുണ്യം ആരോപിച്ചു സംസ്കൃതിയെ ശിഥിലീകരിക്കുന്നവരെ പേടിച്ചു സുഭാഷിതം മുടക്കേണ്ടാ ഉമേഷേ.
സൂ, സംസ്കൃതം രാമായണവും വായിച്ചിട്ടുണ്ടോ?
സുനില്‍ കൃഷ്ണന്‍ | 23-Nov-06 at 3:07 pm | Permalink
അതെ അതെ..
ലോകം മുഴുവനും സുഖം അനുഭവിക്കട്ടെ എന്നു പറയുന്ന നാവിന്‌ അത്ര ശുഷ്കമായി പശുവും ബ്രാഹ്മണന്നും മാത്രം സുഖമായിരിക്കട്ടെ എന്നു പറയാനാവുമോ? എത്രവലിയ പരിസ്ഥിതി പ്രേമം ചരാചരപ്രേമം !
ഉമേഷ്ജീ, രാജ് പറഞ്ഞപോലെ മുടക്കല്ലേ മുടക്കല്ലേ..
സുനില്‍ കൃഷ്ണന്‍ | 23-Nov-06 at 3:28 pm | Permalink
അതെ അതെ ..
ലോകത്തിനു മുഴുവന്‍ സുഖം ഭവിക്കട്ടെ എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന മനസിന്‌ പശുവും ബ്രാഹ്മണനും മാത്രം സുഖം അനുഭവിക്കട്ടെ എന്നു ശുഷ്കമായി ചിന്തിക്കുവനാകുമോ? എത്ര നിര്‍മ്മലമായ പരിസ്ഥിതി പ്രേമം, ചരാചരപ്രേമം.
ഉമേഷ്ജി, രാജ് പറഞ്ഞപോലെ മുടക്കരുതേ മുടക്കരുതേ..
സങ്കുചിതന്‍ | 23-Nov-06 at 3:30 pm | Permalink
പണ്ട് എവിടെയോ വായിച്ചിരുന്നു, ഈ നാലാമത്തെ വരിയുടെ മുകളിലെ മൂന്നുവരികളുടെ അര്ത്ഥം ബ്രാഹ്മണന്മാരെ പൂജിച്ചാല്‍, അവരെ നന്നായി പരിചരിച്ചാല്‍, അവര്‍ക്ക് എല്ലാ സൌകര്യങ്ങളും ചെയ്തുകൊടുത്താല്‍….etc..
ലോകോ സമസ്തോ സുഖിനോ ഭവന്തു എന്ന്. ഇതറിയാതെ എല്ലാ പ്രാസംഗികരും ഉപയോഗിക്കുന്ന വാചകമാണ് ഈ നാലാമത്തെ വരി എന്ന്… (എം.എന്‍ വിജയന്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ഇത് പറഞ്ഞത്. തോന്നലാണ് -ഉറപ്പില്ല.)
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Nov-06 at 3:50 pm | Permalink
സൂ,
സൂവിന്റെ കയ്യില്‍ വാല്മീകിരാമായണം ഉണ്ടോ? അതിന്റെ അവസാനം ഹനുമാന്‍ പറയുന്നതായാണു് എന്റെ ഓര്‍മ്മ.
ഒരു പുസ്തകത്തില്‍ ഇതു “രാമായണപ്രശസ്തി”യിലുള്ളതാണെന്നു കണ്ടു. അതു വേറേ പുസ്തകമാണോ? അറിയില്ല.
su | 23-Nov-06 at 3:57 pm | Permalink
ഞാന്‍ വിചാരിച്ചത് നമ്മള്‍ വായിക്കുന്ന രാമായണത്തിലുള്ളതാണെന്നാ 🙂 അതിലും കൊടുക്കാമല്ലോ മലയാളത്തില്‍.
സംസ്കൃതം വായിച്ചിട്ടില്ല. അറിയില്ല എനിക്ക്.
ഇവിടെ വാല്മീകിരാമായണം ഇല്ല.
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Nov-06 at 4:05 pm | Permalink
വിശ്വം, പെരിങ്ങോടന്‍, സുനില്‍,
അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കു നന്ദി. “ഗോ” എന്നതിനു് എനിക്കും വിരോധമുണ്ടായിരുന്നില്ല. “ബ്രാഹ്മണ” എന്നതിനോടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതും വിരോധമായിരുന്നില്ല. “സുഭാഷിത”ത്തില്‍ ചേര്‍ക്കാനുള്ള എന്റെ വഴക്കങ്ങളോടു് അതു ചേരുമോ എന്നു മാത്രം.
സങ്കുചിതാ,
പറഞ്ഞതു് എം. എന്‍. വിജയനായാലും അതിന്റെ അര്ത്ഥം വളച്ചൊടിച്ചതാണെന്നു മുകളില്‍ നിന്നു വ്യക്തമാണല്ലോ. നല്ല ആശയമുള്ള ശ്ലോകം തന്നെയാണിതു്. വാദത്തിനു വേണ്ടി മാര്‍ക്സിസ്റ്റ് സഹയാത്രികര്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ളവര്‍ (ഹിന്ദുത്വവാദികളും) അര്‍ത്ഥത്തെ വളച്ചൊടിക്കുന്നതു സാധാരണയാണു്.
ഇതിനെപ്പറ്റി ഒരു പോസ്റ്റെഴുതാന്‍ കുറെക്കാലമായി വിചാരിക്കുന്നു-സുഭാഷിതത്തിലല്ല-സാമൂഹികത്തില്‍. “അക്ഷരം വിപ്രഹസ്തേന”, “ശൂദ്രമക്ഷരസംയുക്തം” തുടങ്ങിയവ ജാതിഭ്രാന്തിനെയാണോ അതോ അന്നത്തെ സാമൂഹികവ്യവസ്ഥിതിയെയാണോ എന്നൊരു സംവാദം-വളച്ചൊടിക്കലുകള്‍ ഒഴിവാക്കി. ഈ തരത്തിലുള്ള ഒരെണ്ണം-ന സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്‍ഹതി– മുമ്പെഴുതിയതു് ഏറെ ഒച്ചപ്പാടുണ്ടാക്കി.
ദയവായി ഈ സംവാദം കല്ലേച്ചിയുടെ പോസ്റ്റിലേക്കു പറിച്ചുനടൂ കൂട്ടരേ. അവിടെയാണു് ഇതു് ആവശ്യം.
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Nov-06 at 4:08 pm | Permalink
സുഭാഷിതം നിര്‍ത്തില്ല കൂട്ടരേ. അങ്ങനെയൊരു സൂചന നിങ്ങള്‍ക്കെവിടുന്നു കിട്ടി?
എങ്കിലും, സുഭാഷിതത്തില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളിക്കുന്ന ശ്ലോകങ്ങള്‍ സെക്കുലര്‍ ആയിരിക്കണം എന്നെനിക്കു നിര്‍ബന്ധമുണ്ടു്. (ഗുരുകുലത്തിലെ പോസ്റ്റുകളെപ്പറ്റി ആ നിര്‍ബന്ധമില്ല.) അതു തുടരുകയും ചെയ്യും.
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Nov-06 at 4:13 pm | Permalink
സൂ,
നമ്മളൊക്കെ വായിക്കുന്ന എഴുത്തച്ഛന്റെ രാമായണം കിളിപ്പാട്ടു് “അദ്ധ്യാത്മരാമായണം” എന്ന സംസ്കൃതകൃതിയുടെ വിദൂരതര്‍ജ്ജമയാണു്. വാല്മീകിരാമായണത്തിലില്ലാത്ത അമിതഭക്തി കുത്തിനിറച്ച ഒരു കൃതി. അതും വാല്മീകിരാമായണവും തമ്മില്‍ വലിയ വ്യത്യാസമുണ്ടു്.
ഭക്തിപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കാലത്തു് എഴുതിയതാണു് അതു്. എഴുത്തച്ഛനോളം മനോഹരമായി ഭക്തി പ്രതിപാദിക്കാന്‍ മറ്റാര്‍ക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടുമില്ല. മലയാളഭാഷ നന്നാവാന്‍ എല്ലാവരും വായിക്കേണ്ട ഒരു കൃതിയുമാണതു്. (എനിക്കു് ഭാരതം കിളിപ്പാട്ടാണു കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടം.)
su | 23-Nov-06 at 4:16 pm | Permalink
വാല്‍മീകിരാമാ‍യണത്തില്‍ ഇല്ല. പത്തു മിനുട്ട് കൊണ്ട് പരതിയിട്ട് കണ്ടില്ല. ഇനീം ഒന്നുകൂടെ നോക്കീട്ട് പറയുന്നതായിരിക്കും.
ഉമേഷ്ജീ ഈ കമന്റും കൂടെ ആയാല്‍ അധികമാവുമോ?
su | 24-Nov-06 at 3:59 am | Permalink
ഉമേഷ്ജീ,
അത് ഉപനിഷത്തില്‍ ഉള്ളതാണെന്ന് ലേറ്റസ്റ്റ് ന്യൂസ്. വാല്‍മീകി രാമായണം അമ്മമ്മയുടെ അടുത്തുണ്ട്. അതില്‍ നോക്കിയിട്ട് കണ്ടില്ല. ഒന്നുകൂടെ നോക്കാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇനി എന്തെങ്കിലും അറിഞ്ഞാല്‍ പറയാം.
hari | 20-Dec-06 at 7:59 am | Permalink
ബ്രാഹ്മണന് എന്നതിന് അര്ത്ഥം ജനം കല്പിച്ച് നല്]കിയിരിയ്ക്കുന്ന അര്]ത്ഥം അല്ല ഇവിടെ എന്ന് എനിയ്ക്ക് തോന്നുന്നു. ബ്രഹ്മത്തെ ഗ്രഹിച്ചവന് ആണ് ബ്രാഹ്മണന്. അത്തരത്തില് വേണം ഇവിടെ കണക്കാക്കാന്
മനോജ് എമ്പ്രാന്തിരി | 03-Mar-08 at 5:46 pm | Permalink
““ഗോബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ” എന്ന ഹിന്ദുമതത്തിലെ പഴയ അനാചാരങ്ങളെ..” ഉമേഷ് അനാചാരമെന്ന “popular (and erroneous) sentiment” മാറ്റി വച്ച് ബ്രാഹ്മണനന്‍ എന്നതിന്റെ ശരിയായ definition research ചെയ്യുന്നത് നന്നായിരിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നു.
സൂരജ് | 31-May-09 at 1:06 am | Permalink
ഇപ്പോള്‍ ഒരു ബ്ലോഗിലെ ചര്‍ച്ചയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വേറൊരു ബ്ലോഗില്‍ ഇതേ ശ്ലോകങ്ങളുദ്ധരിച്ച് ഗോ, ബ്രാഹ്മണ പദങ്ങള്‍ക്ക് വ്യാഖ്യാനം കൊടുത്തിരിക്കുന്നതു കണ്ടു.
ബ്രാഹ്മണന് എന്നതു കൊണ്ട് “ബ്രഹ്മത്തെ അറിഞ്ഞവന്‍”,“ജ്ഞാനി” എന്നൊക്കെയാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്നും വൈദികമതത്തിന്റെ വര്‍ണാശ്രമത്തില്‍പ്പെട്ട ഒരു പ്രത്യേക ജാതിയെ അല്ല സൂചിപ്പിക്കുന്നത് എന്നുമുള്ള വാദങ്ങള്‍ വളരെയായി കേള്‍ക്കുന്നു.
ഉമേഷണ്ണനോട് രണ്ടുമൂന്നു സംശയങ്ങള്‍:
1. ഇന്ന് പലയിടത്തും “ദുരാചാര”മുക്തമാക്കി ശ്രദ്ധയോടെയാണ് ഇത്തരം (ഉദാ:ചാതുര്‍വര്‍ണ്യം മയാസൃഷ്ടം…, ന:സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്‍ഹതി തുടങ്ങിയ) ശ്ലോകങ്ങളുടെ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നതായി കാണാറെങ്കിലും ഇപ്പറയുന്ന പല കൃതികളുടെയും സമകാല ചരിത്രം പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ ഈ വക elite അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ ‘ഏട്ടില’ല്ലാതെ പ്രായോഗികമായി നടപ്പായിരുന്നതായി കാണാന്‍ കിട്ടുന്നില്ല.
മനുസ്മൃതിയും ഗൌതമധര്‍മ്മസൂത്രവുമൊക്കെ അതിനുപോല്‍ബലകമായ പലതും തരുന്നുമുണ്ട്.
അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ ചരിത്രകാരന്മാര്‍ ഇതേ സംബന്ധിച്ചുള്ള ചില അനുമാനങ്ങള്‍ നടത്തുന്നത് ശ്ലോകങ്ങളെ ഔട്ട് ഒഫ് കോണ്ടെക്സ്റ്റില്‍ എടുത്തല്ല, മറിച്ച് അതുള്‍പ്പെടുന്ന കൃതി, കൃതിയുടെ കാലഘട്ടം, കാലഘട്ടത്തിലെ സമകാലിക കൃതികള്‍, സമകാലീന സംഭവങ്ങള്‍,രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥ,സാമൂഹിക ആചാരങ്ങള്‍ എന്നിവയൊക്കെ വിലയിരുത്തിയിട്ടാണ്. ഉമേഷണ്ണന്റെ ഈ പോസ്റ്റിലെ ശ്ലോകം കൃത്യമായി ഏതു കൃതിയിലുള്ളതാണ് എന്ന് തപ്പിക്കിട്ടുമോ ? ആരുടെ കൃതിയാണ് ? കൃതിയുടെ കാലഘട്ടം ഏതാണ് ?
2. ആ കാലഘട്ടവും അന്നത്തെ സമൂഹത്തിലെ ആചാ‍ര വ്യവസ്ഥിതികളും കൂടി കണക്കിലെടുത്ത് നോക്കിയാല്‍ ‘ഗോ,ബ്രാഹ്മണ’പദങ്ങളുടെ വ്യംഗ്യാര്‍ത്ഥമാണോ വാച്യാര്‍ത്ഥമാണോ ഉദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് അനുമാനിച്ചുകൂടേ ?
3. ഇത്തരം ശ്ലോകങ്ങളുടെ അര്ത്ഥം “പില്‍ക്കാലത്തു” വന്ന ആചാരങ്ങളെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി വളച്ചൊടിച്ചതാണെന്നും ഒരു ആരോപണം കേള്‍ക്കാറുണ്ട്.മുകളിലെ കമന്റുകളിലും പലരും ആ അഭിപ്രായം പങ്കുവയ്ക്കുന്നു.
ഈ “പില്‍ക്കാലം” എന്നതുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത് ചാതുര്‍വര്‍ണ്യത്തിന്റെയോ സമാനമായ അനാചാരങ്ങളുടെയോ ആവിര്‍ഭാവത്തിനു ശേഷമുള്ള കാലമാവുമെന്ന് ഊഹിക്കുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ പോസ്റ്റില്‍ പറയുന്ന ശ്ലോകമൊക്കെ ചാതുര്‍വര്‍ണ്യത്തിന്റെ ആവിര്‍ഭാവത്തിനോ അത് സമൂഹത്തില്‍ ഉറയ്ക്കുന്നതിനോ മുന്‍പ് “സദുദ്ദേശ്യപരമായി” എഴുതപ്പെട്ടതാവണമല്ലോ.അതേപ്പറ്റി ഉമേഷണ്ണന്റെ അഭിപ്രായമെന്താണ് ?
അയല്‍ക്കാരന്‍ | 31-May-09 at 1:26 am | Permalink
ഗോ-ബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ നിത്യം സുഖം അസ്തു
എന്നതില്‍ ഗോക്കളെയും ബ്രാഹ്മണരേയും സാധാരണക്കാരേയും ഉന്നമാക്കി എന്നാണ് കേട്ടിട്ടുള്ളത്. ഏഭ്യന്‍ എന്ന വിളി കേള്‍ക്കാനുള്ള അവകാശം ചിലര്‍ കുത്തകയാക്കിയത് അടുത്തകാലത്ത് മാത്രമാണല്ലോ.
nalanz | 31-May-09 at 5:39 pm | Permalink
പശുക്കള്‍ക്കും ബ്രാഹ്മണന്മാര്‍ക്കും എന്നും സുഖമുണ്ടാകട്ടേ
എല്ലാ ആളുകളും സുഖമുള്ളവരായി ഭവിക്കട്ടേ
ഓം ക്രീം മാക്രീം …. ഏലാവര്‍ക്കും ഐസ്ക്രീം കിട്ടട്ടെ
എല്ലാ ആളുകളും സുഖമുള്ളവരായി ഭവിക്കട്ടേ……
ഓം ക്രീം ഐസ് ക്രീം ബ്രാഹ്മണര്‍ക്ക് ഒരു ലക്ഷം രൂപ കിട്ടട്ടെ
എല്ലാവര്‍ക്കും അര ലക്ഷം രൂപ വീതം കിട്ടട്ടെ
Rahul Sharma | 13-Jul-09 at 4:24 pm | Permalink
ഓം ക്രീം മാക്രീം …. ഏലാവര്‍ക്കും ഐസ്ക്രീം കിട്ടട്ടെ
അര ലക്ഷം dollar എനിക്കും വെനം
Anoop | 09-May-17 at 9:06 pm | Permalink
ചരിത്രത്തില്‍ ചാതുര്‍വര്‍ണ്യം ഉണ്ടായിരുന്ന കാലത്തൊക്കെ ബ്രാഹ്മണന് എല്ലാറ്റിന്റെയും ഗുണം അനുഭവിക്കേണ്ടവന്‍ തന്നെയാണ്. ബ്രാഹ്മണനു ക്ഷ ആയാല്‍ എല്ലാം ശുഭം. പിന്നെ ഇക്കാലത്ത് ചാതുര്‍വര്‍ണ്യത്തെ കുളിപ്പിച്ച് കണ്ണെഴുതി പൊട്ടും തൊട്ടു നല്ല കുപ്പായവും ഒക്കെ ഇട്ടു നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍ ബ്രഹ്മത്തെ അറിഞ്ഞവന്‍ ബ്രാഹ്മണനും അങ്ങനെ പലതും ആകും. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും അന്നും ഇന്നും ബ്രാഹ്മണന് ജനനത്താല്‍ തന്നെ ബ്രാഹ്മണനാകുന്നു. ബ്രഹ്മത്തെ അറിഞ്ഞ ഏതെങ്കിലും കീഴാള ജാതിക്കാരനെ ബ്രാഹ്മണനായി ആരെങ്കിലും അംഗീകരിച്ചു ശബരിമലയിലോ അതുപോലെയുള്ള പ്രധാനപ്പെട്ട അമ്പലങ്ങളിലോ മേല്‍ ശാന്തിയോ മറ്റോ ആക്കിയിട്ടുണ്ടോ….? അങ്ങനെ ഒരാള്‍ വന്നാല്‍ അത്തരം സ്ഥാനങ്ങളില്‍ ഇരുത്താന്‍ ആരെങ്കിലും തയ്യാറാവുമോ…? ശ്രീനാരായണ ഗുരുവിനെ പോലെയുള്ള ആളുകളെ ബ്രാഹ്മണനായി അക്കാലത്തുള്ള ആരെങ്കിലും അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവോ..?
പിന്നെ ന്യായീകരണങ്ങള്‍….!!!
അതൊക്കെ നല്ല ‘ആര്‍ഷ ഭാരത സര്‍ക്കസ്’
മാത്രം…!!!!