ചുമ്മാ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ പണ്ടു സ്കൂളില്‍ പഠിച്ച കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു ദുശ്ശീലം എനിക്കുണ്ടു്. (ദൈവകൃപയാല്‍ സ്കൂളിനു ശേഷമുള്ളതൊന്നും ഓര്‍മ്മയില്ല.) പദ്യങ്ങളാണു പ്രധാനമായി. ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലെ “കുഞ്ഞിത്തത്തേ പോകല്ലേ…”, രണ്ടിലെ “തൂമ തൂകുന്ന തൂമരങ്ങള്‍…”, മൂന്നിലെ “കാനനത്തിന്‍ ശരല്‍ക്കാല…”, നാലിലെ “സത്വരം ലോകമനോഹരമായുള്ള…”, അഞ്ചിലെ “ചെറുപുള്ളിച്ചിറകുള്ള ചങ്ങാലിപ്രാവേ…”, ആറിലെ “എന്‍‌കുഞ്ഞുറങ്ങിക്കൊള്‍കെന്‍…”, ഏഴിലെ “കന്യാകുമാരിക്ഷിതിയാദ്യമായ്…”, എട്ടിലെ “തോളത്തു ഘനം തൂങ്ങും…”, ഒമ്പതിലെ “ക്ഷോണീന്ദ്രപത്നിയുടെ…” എന്നീ കവിതകള്‍ ഓര്‍ത്തെടുത്തതു് ഇങ്ങനെയാണു്. (പത്താം ക്ലാസ്സില്‍ അല്പം വിശദമായി പഠിച്ചതു കൊണ്ടു് “കണ്ണനെത്തേടി” മുതല്‍ “ശകുന്തളാപരിത്യാഗം” വരെയുള്ള മിക്കവാറും കവിതകളൊക്കെ ഇപ്പോഴും ഓര്‍മ്മയുണ്ടു്.)
രാഷ്ട്രഭാഷ അത്ര ഓര്‍മ്മയില്ല. അഞ്ചാം ക്ലാസ്സു മുതലാണു ഹിന്ദി പഠിച്ചുതുടങ്ങിയതു്. ഏതൊക്കെ ക്ലാസ്സിലാണെന്നു് ഓര്‍മ്മയില്ല- “ഊണ്ഠോം നേ ജബ് വ്യാഹ്…”, “മോട്ടേ മോട്ടേ അഞ്ചര്‍ പഞ്ചര്‍…”, “ദയാകര്‍ ദാനഭക്തീ കാ…”, “വന്‍ മേം മോര്‍ ഖുശീ സേ നാച്ചാ…”, “നയീ ദിശാ നയീ ഉഷാ…”, “ചാഹ് നഹീം മേം സുരബാലാ കേ…”, “സുഖീ സീ അധഖിലീ കലീ ഹൈ…” തുടങ്ങി ചില സംഭവങ്ങള്‍ അങ്ങുമിങ്ങും ഓര്‍മ്മകിട്ടുന്നുണ്ടു്.
കവിതാസ്വാദനത്തിനും മറ്റും ഹിന്ദി വാദ്ധ്യാന്മാര്‍ വലിയ പ്രാധാന്യമൊന്നും കല്പിച്ചിരുന്നില്ല. വ്യാകരണമായിരുന്നു അവരുടെ പ്രധാന വിഷയം. ഹിന്ദി വ്യാകരണങ്ങളുടെ പല നൂലാമാലകളും അതുകൊണ്ടു് ഇപ്പോഴും ഓര്‍മ്മയുണ്ടു്. बोल, भूल, ला എന്നിവ സകര്‍മ്മകങ്ങളാണെങ്കിലും അകര്‍മ്മകങ്ങളെപ്പോലെ ने ചേര്‍ക്കാതെ ഉപയോഗിക്കണമെന്നും (मैं ने कहा, मैं बोला), ने വന്നാല്‍ ക്രിയ കര്‍ത്താവനുസരിച്ചല്ല കര്‍മ്മമനുസരിച്ചാണു മാറുക എന്നും (मैं ने किताब पठा, मैं ने पुस्तक पठी) മറ്റും അങ്ങനെ ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടു്.
അങ്ങനെ പഴയ ഹിന്ദി പാഠങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോഴാണു് ആറുതരം ഭൂതകാലങ്ങളുണ്ടെന്നു് ഓര്‍ത്തതു്.
എന്നെ ഹിന്ദി പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന ടീച്ചര്‍ എന്നും ക്ലാസ്സില്‍ വരുമ്പോള്‍ ആദ്യം ആറുതരം ഭൂതങ്ങളെപ്പറ്റി പറയും. കുട്ടികളെക്കൊണ്ടു പറയിക്കും. ഉദാഹരണങ്ങളിലൂടെ വ്യക്തമാക്കും. ദിവസവും ഇതു കേട്ടുകേട്ടു് കുട്ടികള്‍ അവരെ “ഭൂതം” എന്നും പിന്നീടു് “പൂര്‍ണ്ണഭൂതം” എന്നും വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതില്‍ അദ്ഭുതമൊന്നും തോന്നുന്നില്ല.
ഭൂതങ്ങള്‍ ആറെണ്ണമുണ്ടെന്നുള്ളതില്‍ യാതൊരു സംശയവുമില്ല. പക്ഷേ, അഞ്ചെണ്ണം മാത്രമേ ഓര്‍മ്മ കിട്ടിയുള്ളൂ – സാമാന്യഭൂതം, സന്ദിഗ്ദ്ധഭൂതം, ആസന്നഭൂതം, പൂര്‍ണ്ണഭൂതം, ഹേതുഹേതുമദ്‌ഭൂതം. ഇവയിലോരോന്നും എന്താണെന്നു് എനിക്കു വലിയ പിടിയൊന്നുമില്ല. അതിനെനിക്കു പ്രശ്നവുമില്ല. എങ്കിലും ആറാമത്തേതു കിട്ടാത്തതില്‍ അതിയായ വ്യസനം കുറേക്കാലത്തേയ്ക്കു് ഉണ്ടായിരുന്നു.
മറ്റാര്‍ക്കെങ്കിലും ഈ അസുഖം ഉണ്ടോ എന്നറിയില്ല. ചിലപ്പോള്‍ തികച്ചും അപ്രധാനമായ ഒരു കാര്യം ആലോചിച്ചിട്ടു കിട്ടാത്തതു് ദിവസങ്ങളോളം മനസ്സമാധാനം കെടുത്തുന്നതു് എന്റെ ഒരു പ്രശ്നമാണു്. ഓര്‍മ്മവന്ന ഒരു സിനിമാപ്പാട്ടു് ഏതു സിനിമയിലേതാണെന്നുള്ള ആലോചനയാണു് ഇതില്‍ മുഖ്യം. ചിലപ്പോള്‍ സിനിമയുടെ കഥ ഓര്‍മ്മ വരും, പേരു കിട്ടില്ല. ചിലപ്പോള്‍ ചില ആളുകളുടെ മുഖം ഓര്‍മ്മവരും, പേരു കിട്ടില്ല. പാട്ടിലെ ഇടയ്ക്കുള്ള വരി ഓര്‍മ്മവരും, തുടക്കം മറന്നു പോകും. അല്ലെങ്കില്‍ ഏതെങ്കിലും സിനിമയിലെ കഥാപാത്രത്തിന്റെ പേരു് മറന്നുപോകും. ഈ കിട്ടാത്ത സാധനം എത്ര അക്ഷരമാണെന്നു വരെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടായിരിക്കും. അതു മാത്രം കിട്ടില്ല.
ഇങ്ങനെ ഒന്നു തലയില്‍ കയറിയാല്‍ പിന്നെ യാതൊരു സമാധാനവുമില്ല. രാത്രിയില്‍ ഉറക്കം ഞെട്ടി അതാലോചിക്കും. പകല്‍ പത്തിരുപതു മിനിട്ടില്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഇതാലോചിക്കും. ബാക്കിയുള്ളവ മാറ്റിവെച്ചിട്ടു് ഇതാലോചിക്കും. ഇതു കിട്ടിയിട്ടു് യാതൊരു പ്രയോജനവുമുണ്ടാവില്ല. എങ്കിലും ഇതു കിട്ടാതെ യാതൊരു സമാധാനവുമുണ്ടാവില്ല.
ഭാഗ്യവശാല്‍ നാലഞ്ചു ദിവസം കഴിയുമ്പോള്‍ അതു വിടും. എങ്കിലും ചില സംഗതികള്‍ കുറേക്കാലത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും ചികയാന്‍ തുടങ്ങും.
ഇങ്ങനെ വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ച പ്രശ്നമാണു് ആറാമത്തെ ഭൂതം. പലരോടും ചോദിച്ചു. ഹിന്ദിക്കാര്‍ ഉള്‍പ്പെടെ. ഒരു രക്ഷയുമില്ല. ഇതൊന്നു കിട്ടിയിട്ടു വേണം അടുത്ത എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തെപ്പറ്റി തല പുണ്ണാക്കാന്‍!
അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോള്‍ കുട്ട്യേടത്തി പാട്ടുപാടുന്ന ഒരു പോസ്റ്റില്‍ (ചമ്മല്‍ കേ സംബന്ധം) അതുല്യ എന്തോ ഹിന്ദി പറഞ്ഞു. ഇതു തന്നെ തക്കം. ഞാന്‍ ആ ചോദ്യം അവിടെ ചോദിച്ചു.
ഈ ബ്ലോഗ് എന്നു പറയുന്നതു് അനന്തവിജ്ഞാനത്തിന്റെ അക്ഷയഖനിയാണു്. ഇന്റര്‍നെറ്റിന്റെ സാദ്ധ്യതകള്‍ അപരിമേയമാണു്. ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചാല്‍ മിനിറ്റുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഉത്തരം കിട്ടും. എന്നൊക്കെ കേട്ടാണു് ഞാന്‍ ഈ കടും‌കൈ ചെയ്തതു്. അതിന്റെ മറുപടിയായി കുട്ട്യേടത്തി താന്‍ ഹിന്ദി പാസ്സായതിന്റെ കദനകഥ കണ്ണുനീരോടെ പറഞ്ഞുകേള്‍പ്പിക്കുകയും ആ ചോദ്യം നാട്ടുകാരോടു് അല്പം കൂടി ഉറക്കെ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. തീര്‍ന്നു. പിന്നെ ആരും അതിനെപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടില്ല. ആളുകള്‍ ഹിന്ദിയില്‍ അബദ്ധം പറഞ്ഞ കഥകള്‍ പറയുകയും കുറുമാന്‍, വക്കാരി, കണ്ണൂസ് തുടങ്ങിയ ഭൂതങ്ങള്‍ എത്തി അതിനെ ഒരു വഴിക്കാക്കുകയും ചെയ്തു. എന്റെ ചോദ്യത്തിനു് ഉത്തരം കിട്ടിയുമില്ല.
ഇത്തവണ നാട്ടില്‍ പോയപ്പോള്‍ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ മകളെ പരിചയപ്പെട്ടു. സീബീഎസ്സൈയിലോ മറ്റോ പഠിക്കുന്നു. വേറെയൊന്നും വായിക്കാനില്ലായിരുന്നതിനാല്‍ അവളുടെ ടെക്സ്റ്റ്‌ബുക്കുകള്‍ എടുത്തു വായിച്ചു. അപ്പോള്‍ ദാ കിടക്കുന്നു ഒരു ഹിന്ദി വ്യാകരണപുസ്തകം. അതില്‍ കാലങ്ങളെപ്പറ്റി (tenses) പറയുന്ന അദ്ധ്യായം വായിച്ചു. ഭൂതങ്ങളെ കിട്ടി. യുറേക്കാ!
ആറാമത്തെ ഭൂതത്തിന്റെ പേരു് അപൂര്‍ണ്ണഭൂതം! (അടിയെടാ സിംബല്‍!)
ആദ്യം തോന്നിയതു് ചമ്മലാണു്. പൂര്‍ണ്ണഭൂതം എന്നൊരു സാധനം ഉള്ള സ്ഥിതിക്കു് അപൂര്‍ണ്ണഭൂതവും ഉണ്ടായിരിക്കും എന്നതു് എലിമെന്ററി മിസ്റ്റര്‍ വാട്ട്സണ്‍ ആയിരുന്നു. ഇതോര്‍ത്താണല്ലോ ഇത്രയും കൊല്ലം ഞാന്‍ തല പുണ്ണാക്കിയതു്!
ഏതായാലും എനിക്കിനി സമാധാനമായി ഉറങ്ങാം.
ഈ ആറു ഭൂതകാലങ്ങള്‍ ഉദാഹരണസഹിതം ഇവിടെ വിശദീകരിക്കുന്നില്ല. ബോറടിക്കും. നിങ്ങള്‍ക്കും എനിക്കും.
(ചിത്രം വരച്ചതു്: സിബു)
keralainside.net | 13-Aug-08 at 5:41 pm | Permalink
Your post is being listed by http://www.keralainside.net.
please categorise Your post.
(this website is under test run..)
Thank You
Moorthy | 13-Aug-08 at 6:23 pm | Permalink
ഒരു ഭൂതം കൂടി ഉണ്ട്…നടക്കും ഭൂതം…ഫാന്റം എന്ന് ആംഗലേയത്തില്‍…:)
harait | 13-Aug-08 at 6:59 pm | Permalink
വട്ടാണല്ലേ?
(ദേഷ്യപ്പെടല്ലേ, ചുമ്മാ ഒന്നു തമാശിച്ചതാ…)
Babu Kalyanam | 13-Aug-08 at 7:19 pm | Permalink
ഹ ഹ!!!ഇങ്ങിനെ ഓര്‍ക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് ഓര്‍മയെ സാരമായി ബാധിക്കുമെന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചത് ഓര്‍മ വരുന്നെന്കിലും, എവിടെയാണെന്നു ഓര്‍ക്കുന്നില്ല!!!
അലിഫ് | 13-Aug-08 at 8:25 pm | Permalink
“പകല്‍ പത്തിരുപതു മിനിട്ടില്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഇതാലോചിക്കും. ബാക്കിയുള്ളവ മാറ്റിവെച്ചിട്ടു് ഇതാലോചിക്കും”- കമ്പനി അറിയണ്ട,ശമ്പളം കട്ട് ചെയ്യും 🙂
ഇതേ പ്രശ്നം എനിക്കുമുണ്ട്,ചില പേരുകൾ (ബാക്കിയെല്ലാം കൃത്യം ഓർമ്മ വരുന്നത് പോലെയാണേ!) അക്ഷരങ്ങളുടെ എണ്ണം വരെ പിടികിട്ടിയാലും നാവിൻ തുമ്പത്ത് വരൂല്ല.
‘ചോട്ടേ മോട്ടേ അഞ്ചറ് പഞ്ചറ് ചൌട്ടി സീറ്റ് ലഗായി‘ എന്നല്ലേ..?
indiaheritage | 14-Aug-08 at 2:16 am | Permalink
ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെ ഭൂതം പിടിക്കുമോ എന്നു പേടിച്ച്‌ ഓടി വന്നതാ
ഇത്രേയുള്ളു അല്ലെ
അപ്പൊ ഇനി സമാധാനമായി ഇരുന്നു വായിക്കാം ഹ ഹ ഹ
indiaheritage | 14-Aug-08 at 4:30 am | Permalink
ആദ്യത്തെ കമന്റു കഴിഞ്ഞ്‌ അതു മുഴുവന്‍ വായിച്ചു.
ഭൂതത്തെ കിട്ടിയല്ലൊ എന്നാല്‍ ഇനി വേഗം പോയി അടുത്ത പ്രശ്നം ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്ക്‌. തല എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്നു പുണ്ണാക്കണ്ടേ?
jayarajan | 14-Aug-08 at 4:52 am | Permalink
ഈ പ്രശ്നം എനിക്കും ഉള്ളതാ ഉമേഷ്ജീ; ഇത്ര ഗുരുതരമല്ലെന്ന് മാത്രം 🙂 (കുറച്ച് ആലോചിച്ച് കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ വിട്ട് കളയും). എന്തിനധികം പറയുന്നു: ഈ കുറിപ്പ് വായിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഇത് ഉമേഷ്ജി ഇതിനു മുമ്പെവിടെയോ കമന്റിയിരുന്നല്ലോ എന്നായി ആലോചന. കുറച്ച് നേരം ഓര്‍ത്ത്നോക്കി കിട്ടാതായപ്പോള്‍ ഇനി മുഴുവന്‍ വായിച്ചിട്ട് ആലോചിക്കാം (അല്ലെങ്കില്‍ ഗൂഗിളാം ) എന്ന് വിചാരിച്ച് മുഴുവനും വായിച്ചു. അപ്പോഴതാ താഴെ ലിങ്ക്; അതു കൊണ്ട് കുറച്ച് സമയം ലാഭം 🙂
( പണ്ടാരടങ്ങാന്‍ ഇന്സ്ക്രിപ്റ്റില്‍ ടൈപ് ചെയ്തത് മുഴുവന്‍ Security Code കൊണ്ടുപോയി. ഇത് വീണ്ടും ഇളമൊഴിയില്‍ ടൈപ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നു:()
സിദ്ധാര്‍ത്ഥന്‍ | 14-Aug-08 at 5:41 am | Permalink
ക്ഷോണീന്ദ്ര പത്നിയുടെ വാണീം നിശമ്യപുനരേണീ വിലോചന നടുങ്ങീ
മിഴിയിണകലങ്ങീ
വിവശതയില്‍ മുങ്ങീ
പലതടവുമതിനുപുനരവനൊടു പറഞ്ഞളവു പരിചമൊഴികേട്ടുടനടങ്ങീ
ഹാവൂ. ഇത്രയും ഓര്‍ത്തെടുത്തു. ഇതിങ്ങനെ തന്നാണോ?
പരിചമൊഴി അല്ല സിദ്ധാര്‍ത്ഥാ, പരുഷമൊഴി. ബാക്കിയൊക്കെ ശരി.
സന്തോഷ് | 14-Aug-08 at 6:50 am | Permalink
അവസാന വരി അച്ചട്ടു്! 🙂
സു | 14-Aug-08 at 7:00 am | Permalink
“മറ്റാര്‍ക്കെങ്കിലും ഈ അസുഖം ഉണ്ടോ എന്നറിയില്ല.” ഇവിടെ ഉണ്ട്. എനിക്ക് മാത്രമാണോന്ന് ഇടയ്ക്ക് ആലോചിക്കുമായിരുന്നു. അറിഞ്ഞതിൽ സമാധാനം. ഇന്നലെയുംകൂടെ ഒരു നല്ല സിനിമയിലെ നടിയുടെ ശരിക്കുള്ള പേര് ഓർത്തോർത്ത് വട്ടുപിടിച്ചു. അവസാനം ‘യുറേക്കാ’ ആയി. 😉
പോസ്റ്റില്‍പ്പറഞ്ഞ ഭൂതങ്ങളെക്കുറിച്ച്, പുതിയ ഭൂതത്തെക്കുറിച്ച് ഭാവിയിൽ ആലോചിച്ചോളാം.
🙂
Saj | 14-Aug-08 at 10:41 am | Permalink
Umeshji, no faith in your employer? didn’t try google?
http://www.google.com/search?sourceid=navclient&ie=UTF-8&rlz=1T4GGLJ_enIN275IN275&q=hindi+grammer+bhoot
The very first impression had this info
http://www.hindilearner.com/hindi_grammar.html
കണ്ണൂസ് | 14-Aug-08 at 11:47 am | Permalink
🙂
Raji Chandrasekhar | 15-Aug-08 at 9:49 am | Permalink
ഉമേഷ് ജീ…
ഗൌരവമുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ സരസമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നതു പോലെ, പച്ചവെള്ളത്തെ വീഞ്ഞാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
വേണു | 15-Aug-08 at 10:44 am | Permalink
അപൂര്‍ണ്ണഭൂതം തരപ്പെടുത്തിയതു തന്നെ ആയിരുന്നു നമ്മുടെ ഫോണ്‍ സംഭാഷണവും.
പലപ്പോഴും അനുഭവപ്പെടുന്ന മറവിയുടെ ഒരു കളി തന്നെ. മോഹന്‍ലാലിന്‍റെ ഇല്ല സിനിമാ കണ്ടതിനു്‍ ശേഷം ഭയവും ഇല്ലാതില്ല.:)
പാഞ്ചാലി :: Panchali | 15-Aug-08 at 1:43 pm | Permalink
കുറെ നാള്‍ പോസ്റ്റൊന്നും കാണാഞ്ഞപ്പോള്‍ വിചാരിച്ചു കാര്യമായ ഏതോ രചനയില്‍ ആയിരിക്കുമെന്ന്. ഭൂതത്തെ തേടി പോയതായിരുന്നു അല്ലെ?
അടുത്ത തവണ എന്തെങ്കിലും ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ ഇതു ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ.
സ്റ്റാംഫോര്‍ഡിലെ ചുള്ളന്മാര്‍ റിസര്‍ച്ച് നടത്തി “അത്യാവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മയില്‍ നിന്നെടുത്തു കളഞ്ഞാല്‍ ഓര്‍മ്മ കൂട്ടാമെന്ന്” എഴുതിയത് ഓര്‍ക്കുന്നു. പക്ഷെ എങ്ങിനെയാണ് ഒരു സംഗതി ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്നെടുത്തു കളയുന്നതെന്ന് അതില്‍ എഴുതിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. (വല്ല പിടിയുമുണ്ടോ?).
ഞാനും പ്രൈമറി ക്ലാസ്സുകളില്‍ പഠിച്ചവയൊക്കെ എപ്പോഴും ഓര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.
മൂന്നിലോ നാലിലോ പഠിച്ച മയിലിന്റെ പാഠത്തിലെ ” മയില്‍ കൂടുണ്ടാക്കുന്നതെങ്ങിനെ?” എന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരം (മണ്ണില്‍ കുഴിയുണ്ടാക്കി അതില്‍ ചപ്പും ചവറും ചുള്ളിക്കമ്പും നിറച്ചാണ്….) ഏത് ഉറക്കത്തില്‍ ചോദിച്ചാലും പറയും. “റാകി പറക്കുന്ന ചെമ്പരുന്തെയും”, “കുഞ്ചിയമ്മക്കഞ്ചു മക്കളാണേയും”,
” उस दिन बहुत हुयी बरसात
गुडिया भीगी मेरे हाथ
गिले कपडे दिए उतार
भीर भी गुडिया पड बीमार” ഉം കാച്ചില്‍ കൃഷ്ണപിള്ളയും, വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായരും, ക്ലോറൊഫോമിന്റെ മലയാളവും (ചൈതന്യ നിഹംകൃതം/നിഹന്ത്രകം (തെറ്റിയോ???)), കുഞ്ചന്‍ നമ്പ്യാരുടെ തോറ്റോടിയ പടയും, പിന്നെ എല്ലാവരും ഓര്‍ക്കുന്ന പ്രസിദ്ധമായ “ക്ലീ ക്ലീ ക്ലീ, ക്രൂ ക്രൂ ക്രൂ, എവിടുന്നാണീ ശബ്ദം?” ഒക്കെ ഇപ്പോഴും ഓര്‍മയില്‍ തെളിയുന്നുണ്ട്.
🙂
Adithyan | 19-Aug-08 at 8:07 am | Permalink
മിസ്റ്റര്‍ എലിമെന്ററി വാട്ട്സണ്‍,
അങ്ങനെ ആണേല്‍ അസാമാന്യഭൂതം,അസന്ദിഗ്ദ്ധഭൂതം, സന്നഭൂതം, അഹേതുഹേതുമദ്‌ഭൂതം എന്നീ ഭൂതങ്ങളും കാണണ്ടതല്ലേ?
ഡാ ആദീ,
നീ ഇവിടെയൊക്കെ ഉണ്ടോ? എന്തായാലും നിന്നെ വീണ്ടും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞതില്‍ സന്തോഷം!
എന്തായാലും സന്നഭൂതത്തിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റാണു് ആസന്നഭൂതം എന്നു കണ്ടുപിടിച്ചുകളഞ്ഞല്ലോ! കാലം നിന്നില്‍ കാര്യമായ മാറ്റമൊന്നും വരുത്തിയിട്ടില്ല, അല്ലേ? 🙂
Adithyan | 20-Aug-08 at 3:52 am | Permalink
“പെര്‍‌ഫെക്സഷന്‍ കൊ ഇം‌പ്രൂവ് കര്‍‌നാ ബഹുത് മുഷ്കില്‍ ഹേ” എന്ന് സ്വാമി അമീര്‍ ഖാനാന്ത ദില്‍ ചാഹ്‌താ ഹേ-ല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ… കാലത്തിനും ഒരു പരിതി ഒക്കെ ഇല്ലേ? (കട: “മേക്കപ്പിനും ഒരു പരിതി ഒക്കെ ഇല്ലേ”)
ജ്യോതിര്‍മയി | 21-Aug-08 at 11:05 am | Permalink
ചിത്രകാരന്‍ ശരിയല്ല, ഇതെന്തൊരു ഭൂതമാ? പിശാചിനെപ്പോലെയുണ്ടല്ലോ 🙂
പ്രകാശ് | 12-Jan-09 at 1:19 am | Permalink
“തൂമ തൂകുന്ന തൂമരങ്ങള്‍…” മുഴുവനും ഒന്നു കിട്ടിയാല് നന്നായിരുന്നു.ഞാനും പണ്ടു സ്കൂളില്‍ പഠിച്ചതാണ്