വാണീ വ്യാകരണേന…

സുഭാഷിതം

വക്കാരിയുടെ ഒരു പോസ്റ്റില്‍ കമന്റിട്ടപ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മ വന്നതു്. ഏതു പുസ്തകത്തിലേതെന്നോര്‍മ്മയില്ല. പഞ്ചതന്ത്രമാകാനാണു സാദ്ധ്യത. അതോ ഭര്‍ത്തൃഹരിയുടേതോ?

നാഗോ ഭാതി മദേന, ഖം ജലധരൈഃ, പൂര്‍ണ്ണേന്ദുനാ ശര്‍വ്വരീ,
ശീലേന പ്രമദാ, ജവേന തുരഗോ, നിത്യോത്സവൈര്‍ മന്ദിരം,
വാണീ വ്യാകരണേന, ഹംസമിഥുനൈര്‍ നദ്യഃ, സഭാ പണ്ഡിതൈ,-
സ്സത്പുത്രേണ കുലം, നൃപേണ വസുധാ, ലോകത്രയം ഭാനുനാ.

അര്‍ത്ഥം:

നാഗഃ മദേന : ആന മദം കൊണ്ടും
ഖം ജലധരൈഃ : ആകാശം മേഘങ്ങളെക്കൊണ്ടും
ശര്‍വ്വരീ പൂര്‍ണ്ണേന്ദുനാ : രാത്രി പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രനെക്കൊണ്ടും
പ്രമദാ ശീലേന : സുന്ദരി നല്ല സ്വഭാവം കൊണ്ടും
തുരഗഃ ജവേന : കുതിര വേഗം കൊണ്ടും
മന്ദിരം നിത്യോത്സവൈഃ : ക്ഷേത്രം എന്നുമുള്ള ഉത്സവങ്ങളെക്കൊണ്ടും
വാണീ വ്യാകരണേന : വാക്കു് വ്യാകരണശുദ്ധി കൊണ്ടും
നദ്യഃ ഹംസമിഥുനൈഃ : നദികള്‍ ഇണയരയന്നങ്ങളെക്കൊണ്ടും
സഭാ പണ്ഡിതൈഃ : സദസ്സു പണ്ഡിതരെക്കൊണ്ടും
കുലം സത്പുത്രേണ : വംശം നല്ല മക്കളെക്കൊണ്ടും
വസുധാ നൃപേണ : ഭൂമി രാജാക്കന്മാരെക്കൊണ്ടും
ലോകത്രയം ഭാനുനാ : മൂന്നു ലോകങ്ങളും സൂര്യനെക്കൊണ്ടും
ഭാതി : ശോഭിക്കുന്നു.

സുന്ദരിക്കു നല്ല സ്വഭാവം വേണമെന്നും, വാക്കിനു വ്യാകരണശുദ്ധി വേണമെന്നും പ്രത്യേകവിവക്ഷ. ഇന്നത്തെക്കാലത്തു് ഇതൊക്കെ വിലപ്പോകുമോ എന്തോ? “ആശയസമ്പാദനം മാത്രമല്ലേ ഭാഷയുടെ ലക്ഷ്യം? കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഭാഷകളെപ്പോലെ കമ്പൈല്‍ ചെയ്യുന്നതെന്തും നല്ല ഭാഷ…” എന്ന അഭിപ്രായം രൂഢമൂലമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

“വസുധാ നൃപേണ” എന്നതിനു് “രാജ്യം നല്ല ഭരണകര്‍ത്താക്കളെക്കൊണ്ടു്” എന്നര്‍ത്ഥം പറഞ്ഞാല്‍ ഈ ശ്ലോകം ഇന്നും പ്രസക്തം.

(രാജേഷേ, പരിഭാഷ….)


ശാര്‍ദ്ദൂലവിക്രീഡിതത്തിലുള്ള ഈ ശ്ലോകത്തെ എന്റെ അപേക്ഷപ്രകാരം വളരെക്കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ടു രാജേഷ് വര്‍മ്മ സ്രഗ്ദ്ധരയില്‍ ഭംഗിയായി പരിഭാഷപ്പെടുത്തി.

കൊമ്പന്‍ ചീര്‍ക്കും മദത്താല്‍, മുകിലൊടു ഗഗനം, രാത്രി പൂര്‍ണ്ണേന്ദുവാലും,
പൈമ്പാല്‍ വാക്കാള്‍ ഗുണത്താല്‍, ജവമൊടു ഹയവും, മേളയാലമ്പലങ്ങള്‍,
ഹംസദ്വന്ദ്വത്തൊടാറും, കവിയൊടു സഭയും, വാണി വാക്‍ചിന്തയാലും,
മാണ്‍പാളുന്നൂഴി രാട്ടാ,ലുലകുകളിനനാല്‍, വീടു സത്പുത്രരാലും

നന്ദി, രാജേഷ്!