കാത്തിരിക്ക (Konstantin Simonov)

പരിഭാഷകള്‍ (Translations), റഷ്യന്‍ (Russian)

I read Konstantin Simonov’s beautiful poem “zhdee menyaa” (Wait for me) in English first. (The English translation in this link is not as good as the one I read first.) Touched by the English translation, I managed to read the original in 1986, using a Russian-English dictionary and a book on Russian grammar. It took around two weeks to read it, because I had never read anything in Russion, except introductory lessons and a few chess books. It was a marvellous experience. Read it several times. Checked the meaning with someone who knows Russian. Learned the original full by heart.

This is a letter written by a soldier who is out in the battlefield to his sweetheart. Many soldiers sent this poem to their wives and sweethearts. It is recorded that many soldiers who died in the war that time had this poem in their pockets. It had a big impact on the youth during the war days in Russia.

On reading it more and more, I discovered more and more meanings. I concluded that this can be taken as a letter written by anybody to anybody, not only by a soldier to his sweetheart. It can be from/to a long-lost love, a former friend to a friend, an enemy to his enemy who he wants to kill, the religeous mind to the atheist mind of the same person – the possibilities are a lot.

Goethe said, “Learn Sanskrit, only to read Shakunthalam”. I would say, learn Russian, only to read poems like this. It is worth the trouble.

Tried to translate this beautiful poem to Malayalam many a time. I wanted to preserve all those interpretations (Many English translations do not do this). Tried different kinds of meters and words. I am yet to write a translation that expresses at least 10% of the original. Here is my most favorite one (translated in 1988):

കാത്തിരിക്ക, വരും ഞാന്‍ – നീ
പൂര്‍ണ്ണഹൃത്തോടെ കാക്കണം
കാത്തിരിക്ക, കൊടും ദുഃഖം
മഴയായ്‌ തീര്‍ന്നു പെയ്കിലും

കാത്തിരിക്ക, കൊടും മഞ്ഞില്‍
ചീര്‍ത്ത വേനല്‍ ചുടുമ്പൊഴും,
മറ്റുള്ളോരേറെ നാളായി-
ക്കാത്തിരിക്കാതിരിക്കിലും,

ഇങ്ങു ദൂരത്തു നിന്നെന്റെ
കത്തു കിട്ടാതിരിക്കിലും,
കാത്തിരിക്കുന്നവര്‍ക്കൊപ്പം
കാത്തിരിക്ക, മടുക്കിലും.
Жди меня, и я вернусь,
Только очень жди,
Жди, когда наводят грусть
Желтые дожди,

Жди, когда снега метут,
Жди, когда жара,
Жди, когда других не ждут,
Позабыв вчера.

Жди, когда из дальних мест
Писем не придет,
Жди, когда уж надоест
Всем, кто вместе ждет.

കാത്തിരിക്ക, വരും ഞാന്‍ – നീ-
യേറെ നന്മ കൊതിക്കൊലാ
“മറക്കാന്‍ കാലമായ്‌” എന്നു
ചൊന്നേക്കാമറിവുള്ളവര്‍*

ഞാനില്ലെന്നു വിചാരിച്ചീ-
ടട്ടെയെന്‍ പുത്ര, നമ്മയും
കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു വാതില്‍ക്കല്‍-
ത്തന്നെ നില്‍ക്കട്ടെ കൂട്ടുകാര്‍

കയ്ക്കും വീഞ്ഞു കുടിച്ചെന്നെ-
യോര്‍ക്കും കരുണയോടവര്‍
ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട, കുടിക്കൊല്ലാ
ധൃതിയില്‍, കാത്തിരിക്ക നീ.

Жди меня, и я вернусь
Не желай добра
Всем, кто знает наизусть,
Что забыть пора.

Пусть поверят сын и мать
В то, что нет меня,
Пусть друзья устанут ждать,
Сядут у огня,

Выпьют горькое вино
На помин души…
Жди. И с ними заодно
Выпить не спеши

കാത്തിരിക്ക, വരും ഞാന്‍ – നീ
മൃതിയേയും ചെറുക്കുക.
എന്നെ വേണ്ടാത്തോരോതട്ടേ
“ഭാഗ്യ”മെ – ന്നതു കേള്‍ക്കൊലാ

സുസ്ഥിരം നിന്നിടേണം നീ-
യഗ്നിമദ്ധ്യത്തിലെന്ന പോല്‍.
നമ്മളാശിച്ചിടും പോല്‍ ഞാന്‍
വന്നു നിന്നോടു ചേര്‍ന്നിടും.

രക്ഷപെട്ടീടുമീ ഞാനെ-
ന്നറിവോര്‍ നമ്മള്‍ മാത്രമാം.
മറ്റാര്‍ക്കും കഴിയാത്തോരാ-
ക്കാത്തിരു – പ്പതു ചെയ്ക നീ.

Жди меня, и я вернусь
Всем смертям назло.
Кто не ждал меня, тот пусть
Скажет: – Повезло.

Не понять не ждавшим им
Как среди огня
Ожиданием своим
Ты спасла меня.

Как я выжил, будем знать
Только мы с тобой, –
Просто ты умела ждать,
Как никто другой.

* ചൊന്നേക്കാം + അറിവുള്ളവര്‍, ചൊന്നേക്കാം + മറിവുള്ളവര്‍ എന്നു മൂലകവിതയില്‍ത്തന്നെയുള്ള രണ്ടര്‍ത്ഥം.