റഷ്യന് കവിയും ഗദ്യകാരനും പരിഭാഷകനുമായിരുന്ന Fyodor Sologub-ന്റെ “ചെകുത്താന്റെ ഊഞ്ഞാല്” എന്നും “നശിച്ച ഊഞ്ഞാല്” എന്നും അര്ത്ഥം പറയാവുന്ന ഒരു മനോഹരകവിതയുടെ മലയാളപരിഭാഷ (1989).
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് പരിഭാഷ ഇവിടെ കാണാം.
ഈ കവിത അത്രയേറെ പ്രശസ്തമല്ലെങ്കിലും എനിക്കു വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണു്.
ഒന്നാമതായി, ആദ്യശ്രമത്തില്ത്തന്നെ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെയും അതേ സമയം മൂലകവിതയുടെ അര്ത്ഥഭംഗി ചോര്ന്നുപോകാതെയും തര്ജ്ജമ ചെയ്യാന് സാധിച്ച ഒരു കവിതയാണിതു്.
രണ്ടാമതായി, ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ ഘട്ടവും കടന്നുപോകുമ്പോഴും ഈ കവിതയ്ക്കു കൂടുതല് കൂടുതല് പ്രസക്തി കിട്ടുന്നു. നാം ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികളുടെയും ജീവിതവൃത്തികളുടെയും 90%-വും തനിക്കിഷ്ടപ്പെടാത്തതും നിവൃത്തിയില്ലാതെ സാമ്പത്തികലാഭത്തിനോ താത്കാലികസുഖത്തിനോ വേണ്ടി ചെയ്തുകൂട്ടുന്നവയുമല്ലേ? ചെയ്യുന്ന ജോലി, താമസിക്കുന്ന ദേശം, കൊണ്ടുനടക്കുന്ന കൂട്ടുകെട്ടു് അങ്ങനെ പലതും. ഭാവിയെപ്പറ്റി ആലോചിക്കുമ്പോള് ഭയം തോന്നുമെങ്കിലും ഇപ്പോള് പിടിച്ചുതൂങ്ങിയിരിക്കുന്ന ചെകുത്താന്റെ ഊഞ്ഞാലിനെ വിണ്ടും കൂടുതല് മുറുക്കെപ്പിടിക്കുന്നവരല്ലേ നമ്മളിലോരൊരുത്തരും?
പരിഭാഷ (1989) | മൂലകവിത (1907) |
---|---|
അലറുന്ന നദിയുടെ മുകളിലൂ, ടിരുള് മൂടു- മരയാലിന് ശിഖരങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ, അറപ്പേകും രോമമാകെ നിറഞ്ഞോരു കരം കൊണ്ടു ചെകുത്താനെന്നൂഞ്ഞാലിനെയുന്തിവിടുന്നു. |
В тени косматой ели, Над шумною рекой Качает черт качели Мохнатою рукой. |
മുന്നിലേക്കും, പുറകോട്ടും – മുന്നിലേക്കും, പുറകോട്ടും – എന്നെയുന്തിയട്ടഹസിക്കുന്നു ചെകുത്താന് ഇളകി മുറിഞ്ഞു പോകുന്നിരിക്കും പലക, കുറ്റി- ച്ചെടിയിലുരഞ്ഞു കയറിഴപിഞ്ചുന്നു. |
Качает и смеется, Вперед, назад, Вперед, назад, Доска скрипит и гнется, О сук тяжелый трется Натянутый канат. |
വളയുന്നു, വിണ്ടുകീറിത്തുടങ്ങുന്നു പലക, യി- ന്നിളകുന്നിതാ താഴേയ്ക്കും മുകളിലേക്കും. അലറിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു ചെകുത്താനാപ്പലക ത- ന്നിരുവശത്തും പിടിച്ചു കുലുക്കിടുന്നു. |
Снует с протяжным скрипом Шатучая доска, И черт хохочет с хрипом, Хватаясь за бока. |
മുന്നിലേക്കും, പുറകോട്ടും – മുന്നിലേക്കും, പുറകോട്ടും – തെന്നിത്തെറിച്ചൂഞ്ഞാലാടിയുലഞ്ഞിടുന്നു. താഴെനില്ക്കും പിശാചിനെ ഭീതികൊണ്ടു നോക്കിടാതെ ഞാനിതിലിളകിയാടിപ്പിടിച്ചിരിപ്പൂ. |
Держусь, томлюсь, качаюсь, Вперед, назад, Вперед, назад, Хватаюсь и мотаюсь, И отвести стараюсь От черта томный взгляд. |
അരയാലിന് മുകളിലൂടാടിപ്പോകെ, നീലവാനിന് പുറകില് നിന്നൊരു സ്വരം ഹസിച്ചു ചൊല്വൂ : “ഒരിക്കല് നീയിരുന്നു പോയീയൂഞ്ഞാലില് – ഇനിയിതി- ലിരിക്കുക നിന്റെ വിധി – ചെകുത്താനൊപ്പം!” |
Над верхом темной ели Хохочет голубой: «Попался на качели, Качайся, черт с тобой!» |
അരയാലിന്നിരുള് മൂടിക്കിടക്കുന്ന നിഴലില് നി- ന്നൊരു നൂറു ശബ്ദമൊന്നിച്ചിങ്ങനെ കേട്ടൂ : “ഒരിക്കല് നീയിരുന്നു പോയീയൂഞ്ഞാലില് – ഇനിയിതി- ലിരിക്കുക തന്നെ വിധി – ചെകുത്താനൊപ്പം!” |
В тени косматой ели Визжат, кружась гурьбой: «Попался на качели, Качайся, черт с тобой!» |
ചീറിപ്പായുമൂഞ്ഞാലിന്റെ പടിമേലെപ്പിടിത്തമീ ക്രൂരന് ചെകുത്താന് വിടില്ലെന്നറിയുന്നു ഞാന് പടിയില് നിന്നൊരിക്കല് ഞാനിടിയേറ്റ പോലെ തെറ്റി- പ്പിടിവിട്ടു ഹന്ത! താഴെപ്പതിക്കും വരെ – |
Я знаю, черт не бросит Стремительной доски, Пока меня не скосит Грозящий взмах руки, |
കയറിന്റെയവസാനയിഴകളൊടുക്കം പൊട്ടി- ച്ചിതറിയീപ്പടി നിലംപതിക്കും വരെ – എന്റെ സ്വന്തം നാടു മേലോട്ടുയര്ന്നുവന്നൊരു നാളി- ലെന്നെയവസാനമായിപ്പുണരും വരെ – |
Пока не перетрется, Крутяся, конопля, Пока не подвернется Ко мне моя земля. |
അവസാനമിടിയേറ്റു മരത്തിനും മുകളിലേ- ക്കുയരും ഞാന്, തലകുത്തി താഴേയ്ക്കു വീഴും എങ്കിലും മുകളിലേക്കു തന്നെയെനിക്കേറെയിനി- പ്പൊന്തണം – ഇനിയുമെന്നെയുന്തൂ പിശാചേ!- |
Взлечу я выше ели, И лбом о землю трах! Качай же, черт, качели, Все выше, выше… ах! |
സു | Su | 19-May-05 at 11:41 pm | Permalink
വായിച്ചു.
സു.
-സുനില്- | 21-May-05 at 2:57 am | Permalink
chankil kutthi nOvikkallE changaathee. ipparanjathokke ehtrayO kaalamaayi aalOchikkunnathaaN~. enniTTum….enthu parayaan! swathanthranaakaan vishamam thanne.
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Aug-06 at 1:59 pm | Permalink
എന്റെ പഴയ ബ്ലോഗ്സ്പോട്ട് ബ്ലോഗിലെ ഇതിനു തുല്യമായ പോസ്റ്റിന്റെ കമന്റായി ലാപുഡ ഇങ്ങനെ എഴുതി:
നന്നായിരിക്കുന്നു ഉമേഷേട്ടാ…..
ചെകുത്താന്റെ ഊഞ്ഞാല് എന്ന ആശയം വല്ലാതെ പിടിച്ചു കുലുക്കുന്നു…
നന്ദി…
ലാപുഡേ,
നന്ദി. എനിക്കും വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട കവിതയാണിതു്. ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളിലും ഞാന് ഈ ചെകുത്താനെയും ഊഞ്ഞാലിനെയും കാണുന്നു.
ഇവിടെ എന്റെ പരിഭാഷകള് ഒന്നിച്ചു വായിക്കാം.
ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണ് | 23-Aug-06 at 2:11 pm | Permalink
കണ്ണാടി നോക്കുമ്പോഴാണൊ ഉമേഷേട്ടാ ചെകുനെ കാണുന്നെ? ഹിഹിഹി…തമാശായാണെ..എന്നെ പ്ലീസ് വഴക്ക് പറയല്ലെ..:)
ഉമേഷേട്ടാ…ഇത്രേം ബ്ലോഗുകള് ഇങ്ങിനെ ചിതറി കിടക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഭയങ്കര കണ്ഫ്യൂഷന് ആണ്..ഉമേഷേട്ടന് എല്ലാം കൂടി ഒരു സ്ഥലത്ത് കൊണ്ട് വന്നെങ്കില് ബാക്കിയൊക്കെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്യുകയോ അല്ലെങ്കില് അവിടെ ഈ ബ്ലോഗിലേക്കുള്ളാ ഒരു ലിങ്ക് പോസ്റ്റ് ചെയ്യുകയോ ചെയ്താല് നന്നായിരിക്കും….
qw_er_ty
Umesh::ഉമേഷ് | 23-Aug-06 at 5:13 pm | Permalink
ഇഞ്ചീ,
ഇതേ ഉള്ളൂ എന്റെ ബ്ലോഗ്. ഇവിടെ ബ്ലോഗ്സ്പോട്ടിലെ വേണ്ടതൊക്കെ എടുത്തിട്ടുണ്ടു്. എന്റെ സ്വന്തം സര്വറില് ഓടുന്ന ഈ സാധനത്തെ റെഗുലറായി ബായ്ക്കപ്പ് എടുക്കാനുള്ള ഒരു സംവിധാനം ഉണ്ടാക്കിയാല് മറ്റവയൊക്കെ ഡിലീറ്റു ചെയ്യും. (പക്ഷേ അതിന്റെ ടെമ്പ്ലേറ്റുകള് എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. പല ബ്ലോഗുകള്ക്കു പല ടെമ്പ്ലേറ്റുകള്). അവയെയൊക്കെ പ്രൈവറ്റ് ബ്ലോഗുകളാക്കിയിട്ടു കുറേക്കാലമായി.
കൂട്ടുബ്ലോഗുകളായ പത്രങ്ങള്ക്കു തെറ്റുമ്പോള്, അക്ഷരശ്ലോകം, സമകാലികം തുടങ്ങിയവയും വലിയ കമന്റുകള്ക്കു വേണ്ടി തുടങ്ങിയ പ്രതികരണങ്ങളും ഈ പറഞ്ഞതില് പെടില്ല.
കണ്ണാടിയില് നൊക്ക്ക്കുമ്പോഴും ചെകുത്താനെ കാണുന്നു. ഈ കവിതയിലെ ചെകുത്താനും നമ്മള് തന്നെയല്ലേ?
ബിന്ദു | 23-Aug-06 at 6:15 pm | Permalink
ഊഞ്ഞാല് ബ്ലോഗെന്നും, ഇരുന്നാടുന്നത് ഓരോ ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സെന്നും മനസ്സിലായി. അപ്പോള് ഈ ചെകുത്താന് ആരാ? ഗ്രൂപ്പാണോ? ;)അയ്യോ .. എന്റെ ഭാവന എന്നെ കുഴപ്പത്തിലാക്കും.
ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണ് | 23-Aug-06 at 6:32 pm | Permalink
ഹയ് ഉമേഷേട്ടന് കണ്ണാടി നോക്കുമ്പൊ അതാ കാണണെ..ഞാന് നോക്കുമ്പൊ മാധുരി ദീക്ഷിതിനെയാ കാണണെ 🙂
Umesh::ഉമേഷ് | 24-Aug-06 at 1:53 pm | Permalink
ബിന്ദൂ,
ചെകുത്താന് ഇമ്മാതിരി കമന്റെഴുതുന്നവര്. അവരിങ്ങനെ ഉന്തുന്നതുകൊണ്ടല്ലേ ബ്ലോഗെഴുത്തു നിര്ത്താന് തോന്നാത്തതു്? 🙂
ഇഞ്ചിയേ,
ഇപ്പുറത്തു നിന്നു നോക്കുന്ന മാധുരീ ദീക്ഷിത് പറഞ്ഞതു ഞാന് പറഞ്ഞതുപോലെയാണു്. ചെകുത്താനെ കാണുന്നെന്നു് 🙂
Ajith Nair | 18-Aug-14 at 1:21 pm | Permalink
വല്ലാതെയങ്ങ് ഇഷ്ടമായി ഈ കവിത. പരിചയപ്പെടുത്തലിന് ഏറെ നന്ദി.