ശിഥില ചിന്തകള് (Alexander Pushkin)
പ്രശസ്ത റഷ്യന് കവിയായ അലക്സാണ്ടര് പുഷ്കിന്റെ ശീര്ഷകമില്ലാത്ത ഒരു കവിതയുടെ മലയാളപരിഭാഷ (1988):
പരിഭാഷ | മൂലകവിത |
---|---|
കോലാഹലമയമാകും തെരുവിലലയുമ്പൊഴു- മാളുതിങ്ങുമമ്പലത്തില് കയറുമ്പൊഴും കൂട്ടുകാരോടൊത്തു മേളിച്ചിടുന്നൊരു സമയത്തും വേട്ടയാടുകയാണെന്റെ കിനാക്കളെന്നെ. |
Брожу ли я вдоль улиц шумных, Вхожу ль во многолюдный храм, Сижу ль меж юношей безумных, Я предаюсь моим мечтам. |
ഇത്രമാത്രം പറയുന്നേന് : കുതിക്കുന്നു സമയമി- ന്നെത്ര പേരിങ്ങവശേഷിച്ചിരിപ്പു നമ്മള്? ചിലരാ ശാശ്വതപദമണഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു, മറ്റു ചിലരുടെ സമയമൊട്ടടുത്തിടുന്നു. |
Я говорю: промчатся годы, И сколько здесь ни видно нас, Мы все сойдём под вечны своды – И чей-нибудь уж близок час. |
തഴച്ചു വളര്ന്നൊറ്റയ്ക്കു നിലകൊള്ളും മരത്തിനെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്നു ഞാന്; ഈ വൃക്ഷമുത്തച്ഛന് എന് പിതാക്കളുടെ കാലത്തിതുപോലെ നിലകൊണ്ടാന്, എന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞാലുമിതേ നില താന്! |
Гляжу ль на дуб уединённый, Я мыслю: патриарх лесов Переживет мой век забвенный, Как пережил он век отцов. |
ഓമനയാമൊരു കുഞ്ഞിനോടു ചേര്ന്നു കളിക്കുന്ന നേരത്തു ഞാന് വിചാരിപ്പൂ :- “വിട നല്ക നീ, നിനക്കു വേണ്ടി ഞാന് വഴിയൊഴിയുന്നു, സമയമാ- യെനിക്കഴുകാന്, നിനക്കു വിടരുവാനും.” |
Младенца ль милого ласкаю, Уже я думаю: прости! Тебе я место уступаю: Мне время тлеть, тебе цвести. |
ദിനങ്ങളും വര്ഷങ്ങളുമോരോന്നായിക്കടന്നുപോ- യിടുമ്പൊഴെന് ചിന്തകളും കുന്നുകൂടുന്നു. അവയ്ക്കിടയിലെത്തുന്ന മരണവാര്ഷികങ്ങളെ ശരിക്കു കണ്ടെത്താനേറെപ്പണിപ്പെടുന്നു. |
День каждый, каждую годину Привык я думой провождать, Грядущей смерти годовщину Меж их стараясь угадать. |
എവിടെ മരിച്ചുവീഴാനാണെനിക്കു വിധി? യുദ്ധ- ക്കളത്തിലോ, വഴിയിലോ, സമുദ്രത്തിലോ? അടുത്തുള്ള താഴ്വരയില് ചിലപ്പോഴെന് ശരീരത്തെ- യടക്കിയേക്കാം – തണുത്തു പൊടിയായേക്കാം. |
И где мне смерть пошлет судьбина? В бою ли, в странствии, в волнах? Или соседняя долина Мой примет охладелый прах? |
എങ്ങുതന്നെയായെന്നാലും നിര്ജ്ജീവമാമീ ശരീരം മണ്ണായ്ത്തീരുമളിഞ്ഞീടുമെന്നിരിക്കിലും എനിക്കു പ്രിയങ്കരമാമീയൂഴിയില്ത്തന്നെയെനി- ക്കൊടുക്കവും കിടക്കണമെന്നാണാഗ്രഹം. |
И хоть бесчувственному телу Равно повсюду истлевать, Но ближе к милому пределу Мне все б хотелось почивать. |
എന്റെ ശവകുടീരത്തിന് മുകളില് യഥേഷ്ടമേറെ- പ്പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങള് ചാഞ്ചാടിക്കളിച്ചിടട്ടെ; എന്നും സമദര്ശിയാകും പ്രകൃതിയാ പ്രദേശത്തെ തന് പ്രഭയില് കുളിപ്പിച്ചു വിളങ്ങിടട്ടെ. |
И пусть у гробового входа Младая будет жизнь играть, И равнодушная природа Красою вечною сиять. |