പരല്പ്പേരു പോലെ, വാക്കുകളെക്കൊണ്ടു സംഖ്യകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു രീതിയാണു ഭൂതസംഖ്യ. ഇതു വളരെക്കാലം മുമ്പുണ്ടാക്കിയതാണു്. പിംഗളന്റെ ഛന്ദശ്ശാസ്ത്രത്തില് ഇതുള്ളതുകൊണ്ടു് ക്രി. മു. മൂന്നാം ദശകത്തിനു മുമ്പാണു് ഈ രീതി കണ്ടുപിടിച്ചതെന്നു വ്യക്തമാണു്.
ഭൂതസംഖ്യ മനസ്സിലാക്കാന് പുരാണങ്ങള്, ശാസ്ത്രങ്ങള് തുടങ്ങിയ പല മണ്ഡലങ്ങളിലും സാമാന്യജ്ഞാനം ആവശ്യമാണു്. പല വസ്തുക്കളെയും അതിനോടു ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു സംഖ്യയോടു യോജിപ്പിക്കുന്നതാണു് ഇതിന്റെ രീതി. ഉദാഹരണമായി, “മൂര്ത്തി” എന്ന വാക്കു് 3-നെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു – ത്രിമൂര്ത്തികള് മൂന്നാകയാല്. “ദന്തം” 32-നെയും, “രസം” ആറിനെയും (ഷഡ്രസങ്ങള് – നവരസങ്ങളല്ല), “രുദ്രന്” 11-നെയും (ഏകാദശരുദ്രന്മാര്), “സൂര്യന്” 12-നെയും (ദ്വാദശാദിത്യന്മാര്) സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വാക്കുകളും അവയുടെ പര്യായങ്ങളും ഉപയോഗിച്ചു് വൃത്തത്തിലൊതുങ്ങുന്ന പദ്യങ്ങള് എഴുതാമെന്നതാണു് ഇതിന്റെ ഗുണം. സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭൂതസംഖ്യകള് താഴെച്ചേര്ക്കുന്നു:
0 : ആകാശം (ഖം, അഭ്രം, ഗഗനം, …), ശൂന്യം, പൂര്ണ്ണം.
1 : ചന്ദ്രന് (ശശി, ഇന്ദു,…)
2 : കണ്ണു് (അക്ഷി, നേത്രം, നയനം,…)
3 : അഗ്നി, ഗുണം, ലോകം [ത്രിലോകം], രാമന് [പരശു, ശ്രീ, ബലഭദ്ര]
4 : വേദം, സമുദ്രം, യുഗം
5 : ഭൂതം [പഞ്ചഭൂതം], ഇന്ദ്രിയം [പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങള്], ബാണം [കാമദേവന്റെ അഞ്ചമ്പുകള്] (ശരം, ഇഷു,…)
6 : രസം, ഋതു
7 : ഋഷി, പര്വ്വതം (ഗിരി, അചലം, …), സ്വരം, അശ്വം(ഹയം, …)
8 : വസു, നാഗം (സര്പ്പം,…)
9 : ദ്വാരം [നവദ്വാരങ്ങള്] (സുഷിരം, രന്ധ്രം,…), നന്ദ
10 : അവതാരം, ദിക്ക്, പംക്തി
11 : രുദ്രന്
12 : സൂര്യ (ആദിത്യ, അര്ക്ക, …)
13 : വിശ്വദേവ
15 : തിഥി
27 : നക്ഷത്രം (ഭം, താരം, …)
32 : ദന്തം
പരല്പ്പേരുപോലെതന്നെ വലത്തുനിന്നു് ഇടത്തോട്ടാണു സംഖ്യകള് നോക്കേണ്ടതു്. ഉദാഹരണമായി,
ഭനന്ദാഗ്നി = 3927 (ഭം = നക്ഷത്രം = 27, നന്ദ = 9, അഗ്നി = 3)
ഖബാണസൂര്യ = 1250 (ഖം = 0, ബാണം = 5, സൂര്യ = 12)
ഭൂതസംഖ്യ പരല്പ്പേരിനെക്കാള് ബുദ്ധിമുട്ടാണു്. പരല്പ്പേരിലെപ്പോലെ നല്ല അര്ത്ഥമുള്ള വാക്കുകള് ഉണ്ടാക്കാനും പറ്റില്ല. വൃത്തത്തിലൊതുങ്ങുന്ന വാക്കുകള് ഉണ്ടാക്കാമെന്നേ ഉള്ളൂ.
ഭൂതസംഖ്യയ്ക്കു് കൂടുതല് ഉദാഹരണങ്ങള് ഇനിയുള്ള ലേഖനങ്ങളില് ഉണ്ടാവും.
February 14th, 2006 at 1:32 pm
hi , i have problems reading some of the text, any pointers on setting up the proper fonts?
nice site , interesting content ( from what i can read).
February 14th, 2006 at 1:41 pm
Hi sysop,
This site is in Malayalam. You need to have a Malayalam unicode font installed on your computer. And of course, you should know Malayalam
This post is about the sine table given by the Indian Mathematician Aryabhata (5th century AD), which is very accurate.
This blog is to discuss various contributions to ancient Indian mathematicians to Mathematics, and to criticize many false claims for Indian Mathematics.
I wanted to quote the verses also, that is why I chose Malayalam. Someday, I’ll translate this to English as well
Nice to know that you liked it. Thanks a lot.
February 14th, 2006 at 6:49 pm
വിക്കിയിലും മറ്റും ആര്യഭട്ടന്റെ സംഭാവനകളെ കുറിച്ചുള്ള ലേഖനങ്ങള് വായിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നല്ലാതെ വിശദമായൊരു പഠനം ഇതുവരെ തരമായിരുന്നില്ല. ഇപ്പോള് ഉമേഷിന്റെ വിശദീകരണങ്ങള് ആ പരിമിതി ഒരളവുവരെ പരിഹരിക്കുന്നു. അനന്തശ്രേണികള് എന്നു പറയുമ്പോള് ആര്യഭട്ടന്റെ മെത്തഡോളജി ഒന്നു വിശദീകരിക്കാമോ?
February 14th, 2006 at 7:19 pm
രാജ്,
ഗണിതം ശരിക്കെഴുതാന് ഇതുവരെ പറ്റാത്തതുകൊണ്ടാണു് ഇതുവരെ അതുപോലെയുള്ള വിഷയങ്ങള് പരാമര്ശിക്കാതിരുന്നതു്. താമസിയാതെ വിശദീകരിക്കാം.
സൈന് തുടങ്ങിയ ഫലനങ്ങളും, വൃത്തപരിധി തുടങ്ങിയവയും (അതായതു് പൈയുടെ മൂല്യം) കൃത്യമായി കണ്ടുപിടിക്കാന് ഭാരതീയര്ക്കു വഴികളുണ്ടായിരുന്നു. ആര്യഭടനു ശേഷമാണു് പല വഴികളും രേഖപ്പെടുത്തിയതു്. ഉദാഹരണത്തിനു്, തന്ത്രസംഗ്രഹം, യുക്തിഭാഷ, കരണപദ്ധതി തുടങ്ങിയ പുസ്തകങ്ങളില് ഈ വഴികള് കാണാം. പക്ഷേ, ഈ വഴികളില്ലാതെ ആര്യഭടന് എങ്ങനെ ഇതൊക്കെ കൃത്യമായി കണ്ടുപിടിച്ചു എന്നു ചോദിച്ചാല് ഇവ അന്നുമുണ്ടായിരുന്നു എന്നു വിശ്വസിക്കേണ്ടിവരും.
ആര്യഭടന് ഫോര്മുലകള് മാത്രമേ നല്കിയിട്ടുള്ളൂ.
“ആര്യഭടന്” എന്നാണു ശരി. നമ്മുടെ ഉപഗ്രഹത്തിനു് “ആര്യഭട്ട” എന്നു പേരിട്ടതു് വിവരമില്ലാത്തവര് സര്ക്കാരിന്റെ തലപ്പത്തുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടാണു്.